آیا برای یادگیری نحوه پرورش قوغاز و جوجه کشی تخم نطفه دار قوغاز آماده‌اید؟

منظور از قوغاز همان غازهای بزرگ با گردن‌باریک می‌باشد که معمولاً در تالاب‌ها، مزارع و دریاچه‌های بزرگ یافت می‌شوند. گوشت دهی بیشتر باعث شده است که اکثر پرورش‌دهندگان ایرانی با تهیه تخم نطفه دار قوغاز و توسعه پرورش این غازهای سنگین‌وزن، سود حاصل از کسب‌وکار خود را چند برابر کنند. اگر علاقه‌مند به پرورش قوغاز هستید، این مقاله بهترین منبع آموزشی برای شما است چون در ادامه به بررسی تمامی نژادها و ویژگی‌های هرکدام و همچنین نحوه پرورش قوغاز و جوجه کشی تخم نطفه دار قوغاز می‌پردازیم که اطلاع از آنها قبل از شروع کار بسیار ضروری است. به یاد داشته باشید که شخصی در مسیر هدف خود قدم‌های محکمی برمی‌دارد که از قبل برنامه دقیقی برای آن لحاظ کرده باشد، پس با ادامه مطلب همراه باشید:

برای تهیه تخم نطفه دار کلیک کنید.

جهت تهیه ی تخم نطفه دار غاز کلیک کنید .

معرفی کامل و مختصر قوغاز

قوغاز به‌عنوان یکی از سنگین‌وزن‌ترین غازها، برای اولین بار در سال ۱۸۷۴ معرفی شد و در دو رنگ سفید و خاکستری یافت می‌شود. البته تعریف کلی از قوغاز وجود ندارد ولی در ایران به برخی از نژادهای غاز که وزن گیری بیشتر و بهتری دارند، قوغاز گفته می‌شود. گوشت دهی قوغاز ۱٫۵ برابر غازهای محلی است و تخم نطفه دار قوغاز درصد باروری بیشتری دارد. در ادامه به بررسی ویژگی‌ها ظاهری و رفتاری این نژادها می‌پردازیم:

قوغاز آفریقایی

قوغاز آفریقایی پرنده‌ای عظیم‌الجثه با بدن سنگین و گردن ‌کلفت می‌باشد و بدن آن حالت بسیار شاداب و قدرتمندی دارد. بیشتر مردم به اشتباه فکر می‌کنند که این پرنده بومی آفریقا می‌باشد، درحالی‌که قوغاز آفریقایی به قاره‌های زیادی نسبت داده‌شده است و هنوز هم منشأ اصلی آن مبهم است.

قوغاز آفریقایی روی پیشانی خود یک زائده گوشتی دارد که رشد آن چندین سال زمان می‌برد. یک غبغب نرم و هلالی شکل از فک پایین و قسمت بالای گردن آویزان است. دم قوغاز آفریقایی به سمت بالاست و به‌طور مرتب جمع می‌شود. میانگین وزن قوغاز آفریقایی نر و ماده به ترتیب ۸ و ۱۰ کیلوگرم است

در آمریکای شمالی دو نوع قوغاز آفریقایی یافت می‌شود که به رنگ خاکستری و سفید هستند. پرهای زینتی گونه خاکستری، ترکیبی از رنگ‌های قهوه‌ای، کرمی، خاکستری و سفید است.

هر قوغاز آفریقایی سالانه ۴۰ – ۲۰ عدد تخم تولید می‌کند و از لحاظ گوشت دهی هم به‌عنوان یک قوغاز سنگین‌وزن شناخته می‌شود که مغذی‌ترین گوشت (چربی کم و پروتئین زیاد) را تولید می‌کند و دلیل اصلی که اکثر پرورش‌دهندگان این پرنده را ترجیح می‌دهند، همین میزان گوشت دهی زیاد و درعین‌حال مغذی و سالم بودن گوشت این قوغاز است.

قوغازهای آفریقایی دارای عمر طولانی هستند و در صورت مراقبت صحیح از همان سال‌های اول، عملکرد خوبی در وزن گیری خواهند داشت. قوغاز آفریقایی یک نژاد قدیمی است و از دهه ۱۸۰۰ در ایالات‌متحده پرورش می‌یابد. بدن این قوغاز حالت صاف و محکم دارد که ترکیب آن با یک گردن برازنده جلوه بسیار زیبایی دارد. پاهای این قوغاز بسیار قوی و به رنگ نارنجی می‌باشد.

قوغاز چینی

قوغاز چینی یکی از بهترین پرنده‌ها برای پرورش خانگی می‌باشد و در حالت کلی، دو نوع قوغاز چینی وجود دارد: قهوه‌ای و سفید. گونه‌ سفید رنگ، محبوبیت بیشتری دارد و منقار نارنجی‌رنگ هنگام ترکیب با برجستگی موجود بر روی منقار، جلوه بسیار دوست‌داشتنی به این پرنده می‌دهد. اندازه این برجستگی در قوغاز نر بزرگ‌تر از قوغاز ماده است و این تفاوت باعث می‌شود که تشخیص جنسیت قوغاز چینی کمی راحت‌تر باشد.

قوغاز چینی رفتار بسیار آرام، مطیع، کنجکاو و ملایمی دارد. این پرنده به خاطر هوش زیاد، نگهبان بسیار خوبی محسوب می‌شود چون در صورت بروز هرگونه اتفاق غیرعادی با ایجاد صدای خاص به پرورش‌دهنده هشدار می‌دهند.

این قوغاز یکی از بهترین نژادها است و به خاطر عملکرد خوب در تخم‌گذاری، علاقه زیاد به تغذیه از علوفه و تولید گوشت کم‌چرب، در بین پرورش‌دهندگان از محبوبیت زیادی برخوردار است. قوغاز چینی سالانه ۴۰ تا ۱۰۰ تخم سفید تولید می‌کند که این تعداد تقریباً دو برابر تعداد تخم‌هایی است که توسط غازهای دیگر تولید می‌شود. وزن قوغاز چینی نر و ماده به ترتیب ۵٫۵ و ۴٫۵ کیلوگرم است ولی شکل و ساختار پرها به‌گونه‌ای است که سنگین‌تر از وزن واقعی خود به نظر می‌رسد.

رژیم غذایی قوغاز چینی از گیاهان سبز و غلات تشکیل می‌شود و این پرنده از خوردن علف‌های مختلف لذت می‌برد. گندم، لوبیا، برنج و ذرت و گیاهان آبزی مانند جلبک‌ها می‌توانند در رژیم غذایی قوغاز چینی قرار بگیرند.

قوغاز آمریکایی

قوغاز آمریکایی، بومی آمریکای شمالی است و شباهت زیادی به قوغاز چینی وحشی دارد. این قوغاز مقاومت زیادی در برابر سرما دارد و با بسیاری از فعالیت‌های انسانی سازگار است. این ویژگی‌های مثبت باعث می‌شود که قوغاز آمریکایی در تمام مناطق آمریکای شمالی، حتی در سکونتگاه‌های انسانی نیز یافت شود.

قوغازهای آمریکایی موجود در حیات‌وحش از کرم‌ها، حشرات و ماهی‌های صدفی تغذیه می‌کنند. این پرندگان شخصیت بسیار محتاطی دارند به‌طوری‌که اگر ۳ قوغاز با هم غذا بخورند، یکی از آنها مراقب اطراف و خطرهای احتمالی می‌باشد.

جفت‌گیری و تولیدمثل قوغاز

جوجه قوغازها بین ۱ تا ۳ سالگی به بلوغ می‌رسند و آماده پیدا کردن همسر مناسب و بزرگ‌تر کردن خانواده خود هستند. قوغازها در طول فصل بهار جفت‌گیری می‌کنند. قوغاز نر با رفتارهای نمایشی و صداهای خاص و حتی رقابت با دیگر نرها تلاش می‌کند که توجه ماده‌ها را به خود جلب کند. اگر این حرکات نمایشی توجه یکی از ماده‌ها را جلب کند، عمل جفت‌گیری شروع می‌شود. قوغازها علاقه زیادی به همسر خود دارد و رابطه خود را طی چندین سال حفظ می‌کنند.

فصل تولیدمثل و تولید تخم نطفه دار قوغاز از اواخر آوریل و اوایل می شروع می‌شود. ماده‌ها در هر فصل به‌طور میانگین ۵ تا ۶ تخم می‌گذارند. قوغازها سالی یک‌بار تولیدمثل می‌کنند و به‌طور متوسط ۵ تخم نطفه دار غاز تولید می‌کنند.

قوغازهای ماده مسئول لانه‌سازی و تخم‌گذاری هستند و در این میان، قوغاز نر هم از لانه مواظبت می‌کند تا در صورت مشاهده هر نوع خطر، با ایجاد صدا و هشدار همسر خود را باخبر کند.

نکات مربوط به پرورش قوغاز

پرورش جوجه‌های قوغاز کار چندان سختی نیست البته بهتر است افراد مبتدی برای شروع کار با تهیه تعداد کمی تخم نطفه دار قوغاز یا جوجه قوغاز، تجربه لازم برای توسعه کار خود را به دست بیاورند و سپس نسبت به پرورش یک گله پرجمعیت از قوغازها اقدام کنند.

قوغازها به‌عنوان یک پرنده بسیار خونگرم، آب‌دوست و باهوش، قادر به پرواز نیز هستند که وجود این ویژگی باعث ضروری بودن وجود یک حصار مقاوم در اطراف محیط پرورشی می‌شود. این پرنده می‌تواند با شرایط جغرافیایی مختلف کنار بیایید ولی پرورش‌دهنده باید با ایجاد یک مسکن مناسب، رسیدگی به نظافت تجهیزات و ضدعفونی کردن انبار تخم نطفه دار غاز و تجهیزات جوجه کشی، محیط مناسبی را برای پرورش و رشد جوجه غازها فراهم کند.

بدن آنها تحمل سرمای ۱۰ درجه زیر صفر و گرمای زیاد را دارد و نسبت به سایر پرنده‌ها مقاومت بدنی بالایی دارند.

قوغازها مانند دیگر غازها تغذیه می‌کنند و منقار کلفت و کوتاه با ناخن‌ها موجود در قسمت جلویی، شرایط لازم برای چرا را مهیا می‌کنند، به همین دلیل این پرنده‌ها تمایل زیادی به مصرف علف‌های موجود در محیط پرورشی دارند.

قوغازها علاوه بر ریشه، گیاهان آبزی از دانه‌ها، برنج و غلات نیز تغذیه می‌کنند. کرفس، کلم، برگ چغندر و میوه‌هایی مانند هندوانه، طالبی و خربزه برای قوغاز مفید هستند و قرار دادن میوه‌هایی مانند سیب و گوجه‌سبز در رژیم غذایی قوغاز توصیه نمی‌شود.

بیماری‌های رایج در غاز و قوغاز

ازآنجاکه قوغازها نژادهای خاصی از غازها هستند، ساختار بدن و بیماری‌های آنها مشترک است. بااینکه قوغاز بدن مقاومی دارد ولی در معرض برخی از بیماری‌ها قرار دارند که در ادامه به آنها اشره می­کنیم:

پارو ویروس غاز (بیماری Derzsy)

بیماری Derzsy یک بیماری بسیار مسری است که غازها و اردک‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هرچه سن پرنده مبتلا کمتر است، احتمال پیشروی و مرگ آن بیشتر است. تلفات ناشی از این بیماری در پرندگان بالای ۵ هفته بسیار پایین است.

این بیماری از پارو ویروس ناشی می‌شود و روی شدت و وضعیت آنتی‌بادی مادرزادی تأثیر می‌گذارد.

علائم

• ضعف شدید و مرگ در جوجه‌ها
• کاهش اشتها
• مصرف بیش‌ازحد آب
• پلک‌های متورم و ترشحات چشم و بینی
• اسهال سفید
• پوشش سفید روی زبان
• تورم و قرمز شدن پوست
• تورم و احتقان کبد، طحال و لوزالمعده
• پریکاردیت
• آسیت (آب‌آوردگی شکم)
• تشخیص
• بررسی نشانه‌های بیماری و ضایعات پرنده
• درمان

هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد. البته استفاده از آنتی باکتریال­ها باعث کاهش اثر عفونت‌های باکتریایی ثانویه می‌شود.

برخی از بیماری‌های رایج دیگر

• کوکسیدیوز
• بوتولیسم
• وبا مرغی
• کوریزا
• پاراتیفوئید
• سینوزیت
• اسپیروکتوز

 جوجه‌کشی تخم نطفه‌ دار قوغاز

افرادی که ترجیح می‌دهند به‌جای جوجه کشی طبیعی، از دستگاه جوجه کشی استفاده کنند باید شرایط لازم برای رشد جنین‌های قوغاز را به‌صورت دقیق تنظیم کنند تا روند رشد آن‌ها با مشکلی مواجه نشود.

۱– دمای دستگاه جوجه کشی قوغاز:

جنین قوغاز در طول دوره رشد نیاز به شرایط دمایی خاصی دارد تا مراحل رشد جنینی را به‌درستی طی کند و به‌موقع هچ شود. دقت کنید که در جوجه کشی قوغاز همانند جوجه کشی بوقلمون و جوجه کشی اردک در طول دوره باید در فواصل منظم مقدار دما تغییر کند. در هنگام چیدن تخم‌ها داخل دستگاه، دما را روی ۳۸٫۵ درجه سانتی‌گراد تنظیم کنید و پس از یک هفته دما را به ۳۷٫۷ درجه سانتی‌گراد تغییر دهید. در پایان هفته سوم، دما را روی ۳۷٫۵ درجه سانتی‌گراد تنظیم کنید. این دما تا سه روز قبل از تولد ثابت بوده و در ایام هچر، دما را به ۳۷٫۲ درجه سانتی‌گراد کاهش دهید.

۲– آب‌پاشی تخم قوغاز در دستگاه جوجه کشی:

از توصیه‌های دیگر برای جوجه کشی قوغاز، آب‌پاشی تخم‌های قوغاز داخل دستگاه می‌باشد. برای این کار یک عدد اسپری آب‌پاش را با آب جوشانده شده و عاری از آلودگی، پرکرده و آب‌پاش را جهت هم‌دما شدن آب با دمای تخم قوغازها داخل دستگاه جوجه کشی غاز قرار دهید. بعد از شروع روز هشتم جوجه کشی، سعی کنید روزانه یک‌بار دستگاه را خاموش کرده و به مدت ۵ دقیقه درب دستگاه را باز کنید و با ملایمت با همان اسپری اقدام به آب‌پاشی پودری روی تخم‌های قوغاز نمایید و پس از نهایت ۱۰ دقیقه درب دستگاه را بسته و دستگاه را روشن نمایید. این باز بودن درب، ارتباطی با مبحث اکسیژن ندارد و فقط برای کاهش چند درجه‌ای دما و ایجاد یک شوک مختصر است. هنگام باز کردن درب دستگاه، دمای محیط در حدود ۲۵ درجه سانتی‌گراد باشد.

۳– رطوبت جوجه کشی قوغاز:

رطوبت نسبی ایده آل برای دوره جوجه کشی تخم نطفه دار قوغاز ۶۰ درصد می­باشد. فقط در سه روز پایانی رطوبت ماشین جوجه کشی قوغاز را به ۷۰ تا ۷۵ درصد افزایش دهید.

۴– میزان اکسیژن لازم برای جوجه کشی قوغاز:

جوجه کشی قوغاز را در محیط‌های با میزان اکسیژن کم انجام ندهید. جنین‌های قوغاز به میزان اکسیژن بالایی نیاز دارند لذا مهم‌ترین کار برای جوجه کشی غاز، نور آزمایی(کندلینگ) تخم قوغاز است تا بتوانید به‌موقع تخم‌های فاسد و بی نطفه را خارج کنید. دقت کنید تخم قوغازهای خراب، گازهای کشنده‌ای را برای سایر جنین‌ها تولید می‌کنند و میزان اکسیژن محیط را کم می‌کنند و حتی امکان انفجار آن‌ها در داخل دستگاه نیز وجود دارد.

همچنین مجهز بودن دستگاه جوجه کشی قوغاز به فن‌های تهویه اضطراری و برنامه دار اهمیت بالایی دارد.

۵– تهیه تخم نطفه دار قوغاز:

قوغازها اگرچه از یک‌سالگی تخم‌گذاری می‌کنند اما مناسب‌ترین تخم قوغاز برای جوجه کشی قوغاز حاصل از مادران بالای ۲ تا ۱۰ سال است. همچنین از قوغاز نر می‌توان تا ۷ سال نطفه مناسب دریافت کرد. برای نطفه‌داری بالا بهتر است در مزرعه پرورش قوغاز به ازای هر ۲ یا ۳ غاز ماده یک قوغاز نر بالای دو سال سن نگهداری کنید.

۶ – نظافت تخم نطفه دار قوغاز:

ازآنجاکه فضولات قوغازها معمولاً شل و آبکی هستند، احتمال آلوده شدن تخم قوغاز به فضولات بسیار زیاد است. تخم‌های آلوده به فضولات مناسب جوجه کشی نیستند و باید قبل از ورود به دستگاه جوجه کشی تمیز شوند. استفاده از اجسام زبر مثل سمباده در نظافت تخم قوغاز باعث از بین رفتن کوتیکول (لایه محافظ پوسته در برابر ورود میکروب‌ها) شده و احتمال ورود آلودگی به داخل تخم قوغاز افزایش می‌یابد.

توصیه می‌شود قبل از جوجه کشی تخم قوغاز برای نظافت آن، از یک دستمال مرطوب شده با آب‌نمک استفاده کنید و به‌سرعت با یک دستمال خشک، رطوبت برجا مانده را خشک کنید.

خرید تخم نطفه دار قوغاز:

ابتدا با بررسی بازارهای محلی شروع کنید و سپس به کمک افراد مجرب در مورد مرکز فروش مناسب برای تهیه تخم قوغاز اطمینان حاصل کنید. تخم‌های نطفه دار شرکت تخم نطفه دار داتکام تحت شرایط کاملاً بهداشتی و استاندارد جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند. بسته‌بندی محصولات این شرکت با استفاده از تجهیزات ضدعفونی شده انجام می‌شود و این ویژگی‌ها باعث می‌شود که تخم‌ها تحت تأثیر هیچ‌گونه آلودگی خارجی قرار نگیرند.

برای تهیه مرغوب‌ترین تخم نطفه دار قوغاز و همچنین جهت دریافت راهنمایی برای پرورش و نگهداری قوغاز می‌توانید با مشاوران و کارشناسان باتجربه شرکت تخم نطفه‌دار داتکام تماس حاصل فرمایید.

شماره های تماس جهت دریافت مشاوره ی رایگان :

۰۹۱۰۱۴۱۰۸۵۲

۰۹۱۰۱۴۱۰۸۵۴

۰۹۱۰۸۴۳۶۹۶۲